از اوته کایزا
بر عکس آنکه ۱۴ روز قرنطینه مانند آدامس کش میآید، ۱۴ روز تعطیلات برای کودکان به سرعت میگذرد. خانواده ای از توبینگن این حس را حوالی عید پاک تجربه کردند. تست کرونا پسر ده ساله PCRاین خانواده درمدرسه ابتدایی مثبت بود. تست
نیز مثبت بود. پس از آن، زندگی برای او، برادران سه و دوازده ساله و والدینش تغییر اساسی کرد. تونیوز اینترنشنال در مورد این زمان با پدر ۵۳ ساله اش صحبت کرد. چند ساعت بعد از اینکه نتیجه آزمایش پى سى آر تلفنی
با بخش بهداشت، با والدین همکلاسی ها و دوستان پسر بزرگتر، با کارفرمایان مادر و پدر، با همسایگان، با پزشک خانواده و متخصص اطفال سپری شد. پسر بچه ده ساله احساس گناه می کرد. „او واقعاً افسرده بود.“ همچنین به این دلیل که برادر دوازده ساله اش از برادر کوچکتر خود عصبانی بود و او را متهم کرد که به خاطراو اجازه رفتن به مدرسه را ندارد. کودک ده ساله به تسلی احتیاج داشت. این موضوع برای والدین یک چالش بود که طبق مقررات قرنطینه، پسران را در آپارتمان کوچک مشغول کنند. آنها عادت داشتند که بابچه های دیگر ملاقات کنند، با آنها بازی کنند و بیرون از خانه ورزش کنند. دیگر اجازه این کار را نداشتند. خوشبختانه درجلوی آپارتمانشان یک باغ وجود داشت پسران از آن برای دوچرخه سواری نیز استفاده می کردند. این فقط یک جایگزین کوچک بود. در ابتدا، والدین برای تنظیم چیزهای روزمره مانند خرید به انرژی زیادی احتیاج داشتند. این پنج نفر، از جمله سه پسر، که زیاد غذا میخورند، باید تغذیه شوند. با کمک خدمات تحویل، همسایگان و دوستان خوب، این کار با موفقیت انجام شد. بعد از تنش و استرس چند روز اول، با سازماندهی، آرام شدم. „جو کمی شبیه آخر هفته بود – فقط بدون گردش“.
خانواده اجازه نداشتند ملک را ترک کنند. هنوز برای آزمایش پى سى آر از چهار عضو باقیمانده خانواده خیلی زود بود. نمی دانستند والدین یا برادران نیز آلوده شده اند، و این بی خبری روی اعصابشان تاثیر گذاشته بود: همه وقت صدایی درونمان میگفت که هیچ یک از ما علائم کرونا را ندارد. و تست پى سى آر چند روز بعد برای والدین و دو پسر دیگر منفی بود. با این وجود، آنها مجبور بودند در قرنطینه بمانند. کودک سه ساله بسیار غمگین بود زیرا شرکت در جشن عید پاک را در مهد کودک به دلیل قرنطینه از دست داد. پدربزرگ و مادربزرگ یکشنبه عید پاک را نجات دادند. شب قبل، آنها تخم مرغ و شیرینی ها را در باغ پنهان کردند. بچه ها هم زمان خوشحال و ناراحت بودند زیرا اجازه ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ خود را نداشتند. هر دو والدین در دفتر در خانه کار می کردند. کار در خانه در قرنطینه بدون اتاق شخصی برای کار، برای پدر طاقت فرسا بود: „یک مشکل این است که بتوانی همه چیز را رها کنی. “بعلاوه، بچه ها از والدین و همچنین شغلشان چیزی درخواست کردند. در جریان کنفرانس ویدیویی پدر، همسرش و پسران را به باغ فرستاد.
دقیقاً در اين زمان بود که آنها دوست داشتند آنچه را که با آجرهای لوگو ساخته اند – به عنوان مثال تانکر گاز مایع – به او نشان دهند. آموزش در خانه، انجام کار دستی ها، بازی، ساختن اردوگاه تشکی برای مشغول نگه داشتن کودکان و جلوگیری از بحث و جدال تا آنجا که ممکن است: „شما باید فعال وخلاق باشید.“ اما بعد از تست های منفی سى آر به نقطه عمیق رسید. خانواده هنوز فقط اجازه داشتند بین آپارتمان و باغ مقابل آن حرکت کنند. به سختی دلگرم کننده بود که „نوری در انتهای تونل دیده می شود“ زیرا اواخر قرنطینه نزدیک می شد. پدر با جمع بندی تجربیات خانواده می گوید: „در واقع، حال ما خوب بود، تا جایی که از بین نرفتیم.“ „ما هیچ نگرانی اقتصادی نداشتیم، از نظر فنی مجهز بودیم و بیمار نبودیم.“ اما بعد از „یک قسمت کمی ماجراجویانه“ وقتی برای اولین بار به نانوایی و شراب فروشی برگشت، او احساس دوگانگی داشت: از یک سو، شادی که آنها دوباره آزادی پیدا کردند و از طرف دیگر احساس مبهم قرار گرفتن در معرض خطر
tun21042001
Mit Freunden treffen ist in Quarantäne nicht erlaubt. Foto: Martin Klaus.
اطلاعات بیشتر راجع به کرونا به زبان شما در اینجا
