از یوسف کانجو
عید سعید فطر به آلمانی جشن شکر نامیده می شود و در آخر ماه رمضان به عنوان یک آیین مذهبی و اجتماعی به مدت سه روز برگزار می شود. ما برای آن در جریان ماه رمضان آماده می شویم. این شامل پختن شیرینیهای مختلف، خرید لباس و برنامه ریزی برای بازید فامیل ها و همچنین تمیز کردن و تزئين خانه ها می باشد. در شب عید کار مخصوصاً برای مادران استرس دارد زیرا آنها برای روز بعد آماده مى شوند و اغلب تا نزدیک صبح کار می کنند. این جشن زمانی که مردان و کودکان بدون خانم ها اندکی پس از طلوع آفتاب به مساجد می روند و نماز عید را که معمولاً کوتاه است می خوانند آغاز می شود. در پایان همه تبریکات خود را مبادله می کنند. در پی این، بازدید از قبرستان نیز می باشد. معمولاً قبل از ظهر به ملاقات خویشاوندان و بعد ازظهر به ملاقات دوستان و همسایگان می روند. این امر بنام موایات نامیده می شود که به معنای تبریک گفتن است. در این بازدید ها انواع شیرینی، آجیل و میوه به شما تعارف می شود. مهمترين چیز در این جشن همین دیدار متقابل است. در این جشن تمام خانواده دور هم جمع می شوند و اینکه چقدر دور از هم زندگی میکنند یا اینکه جمع کل آنها چند نفر می شود اصلاً مهم نیست. چیزی که مهم است این است که دختران و پسران متأهل به دیدن والدینشان می روند. معمولاً آنها فرزندان خود را نیز با خود می برند و در کل جشن آنجا می مانند. خانه ها پر از جوان و پیر است و نیاز به مقادیر زیاد غذا است. اگر چه این تلاش بزرگی برای والدین است اما آنها همیشه از این دیدار بسیار راضی هستند. یکی از خصوصیات این جشن این است که پدر ومادر بزرگ ها و والدین مبلغی را به عنوان عیدی به فرزندان خود می دهند. کودکان با حوصله مندی منتظر این هدیه می مانند و زمانی که به بزرگتر ها تبریک بگویند هدیه خود را دریافت می کنند. کودکان معمولاً این پول را بلافاصله برای خرید اسباب بازی و شیرینی خرج می کنند که باعث خوشحالی آنها می شود. در جریان جشن زندگی کاملاً متفاوت تر از روزهای دیگر سال است زیرا همه خوشحال هستند. کودکان از لباس های جدید و هدایای خود راضی هستند. همچنین از بازی در خیابان که به یک پارک تفریحی کوچک تبدیل می شود که فقط در جشن عید فطر اتفاق می افتد. بزرگسالان از دیدن اقوام و دوستان خوشحال هستند و از غذاهای آنها لذت می برند. در عربی به این (جشنواره خوشحالی) می گویند. در جریان ماه رمضان ثروتمندان با اهدای پول و غذا به خانواده های نیازمند کمک می کنند تا بتوانند برای فرزندان خود لباس و هدیه تهیه کنند. هدف این است که همه باید در این مناسبت خوشحال باشند. به همین منظور ثروتمندان مدت معینی از خانواده های نیازمند حمایت می کنند و هر خانواده از چندین خانواده مراقبت می کند. این کمک تنها از سوی خانواده های ثروتمند نیست بلکه هر کسی که بخواهد می تواند کمک کند. از زمان آغاز جنگ در سوریه جشن عید بسیار غم انگیز شده است زیرا خانواده ها هم در سوریه و در کشورهای همسایه پراکنده شدند و دیدار عیدی به یک رویای غیرقابل تحقق تبدیل شده است. علاوه بر این وضعیت اقتصادی بیشتر خانواده ها به آنها اجازه نمی دهد شیرینیهای لازم، لباس و هدایا برای کودکان خریداری کنند. همچنین امسال به دلیل کرونا نماز در مساجد برگزار نمیشود و بازدید از اقوام نیز محدود خواهد بود. این موضوع غم و اندوه سوری ها را افزایش می دهد
tun051903
Foto: tünews INTERNATIONAL; Bushra Mahfouz, 24.05.2020
