چندین هفته است که رسانه ها گزارش می دهند که هزاران پناهجو از کشورهای عربی و افغانستان در حال تلاش برای ورود به اتحادیه اروپا در مرزهای بلاروستا لهستان و لیتوانی هستند. در آنجا آنها میخواهند پس از پرواز به پایتخت مینسک و آوردن آنها به مرز از آنجا درخواست پناهندگی سیاسی کنند. لهستان یک حصارسیم خاردار بلند در مرز ایجاد کرده است و نگهبانان مرزی مدام پناهجویان را به داخل خاک بلاروس برمی‌گردانند، جایی که آنها مجبورند در سرمای زمستان دربیرون کمپ کنند. قبلاً چندین مورد تلفات رخ داده است. اتحادیه اروپا رئیس جمهور بلاروس را به سوء استفاده از پناهجویان برای دستیابی به اهداف سیاسی متهممی کند. کیلی ام گرین هیل، دانشمند علوم سیاسی آمریکایی اخیراً در مصاحبه ای با

(“Mediendienst Integration“)

گفت: “چنین ابزاری سازی پناهندگان سابقه طولانی دارد“. تحقیقات او در مورد این موضوع نشان داده است که «تنها از اواسط قرن گذشته بیش از ۷۵ مورد ازاین دست وجود داشته است و تعداد واقعی میتواند بسیار بیشتر باشد، زیرا کشورهایی که از این اهرم استفاده می کنند همیشه این کار را در ملاء عام انجام نمیدهند. «در حدود سه چهارم موارد، حداقل بخشی از اهداف سیاسی نیز محقق می شود. گرین هیل رئیس جمهور یوگسلاوی اسلوبودان میلوسویچ را به عنوان نمونهای از این نوع باجگیری سیاسی ذکر می کند: در آستانه جنگ در کوزوو در سال ۱۹۹٩، او تلاش کرد – ناموفق – با تهدید بحرانهای مهاجرتی، از بمبارانکشورش توسط ناتو جلوگیری کند. بعداً او می‌خواست ناتو را مجبور کند که بمباران‌های جاری را با تهدید و سپس مهاجرت حداقل ۸۰۰۰۰۰ آلبانیایی کوزوومجبور به توقف بمباران کند. در سال ۲۰۰۴، معمر قذافی، رئیس دولت وقت لیبی، با وعده کاهش تعداد فزاینده مهاجران و پناهجویان از شمال آفریقا، به لغو تحریمها علیه کشورش دست یافت. در نهایت، ترکیه نیز با موفقیت از تهدید در سال ۲۰۱۶ استفاده کرد تا اروپا را با پناهجویان جنگ داخلی سوری “سیل” مواجعه کند: “با اینکه دولت ترکیه ۶ میلیارد یورو کمک مالی از اتحادیه اروپا، برای از سرگیری مذاکرات در مورد سفر بدون ویزا و از سرگیری مذاکرات الحاق اتحادیه اروپادرخواست کرد. از یک طرف، گرین هیل مشکوک است که انگیزه رئیس جمهور بلاروس “تقابلی علیه اتحادیه اروپا به دلیل تحریمها و انتقاد مداوم از رژیم او” است. از سوی دیگر، ممکن است لوکاشنکو بخواهد اتحادیه اروپا تحریم های خود را علیه بلاروس لغو کند و علیرغم ادعاهای تقلب در انتخابات، او را به عنوانرئیس مشروع کشور به رسمیت بشناسد. این کارشناس علوم سیاسی که در دانشگاه تافتس بوستون تدریس می کند، از رد پناهجویان در مرزلهستان انتقاد می کند: “از آنجایی که لهستان کنوانسیون ژنو درمورد پناهندگان و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر را امضا کرده است، این رد کردن ها نقض قوانین بین المللی است. علاوهبر این، این نگرش اغلب کشورهای دیگر را به پیروی از آن تشویق می کند. این نشان ‌دهنده انحراف از مهمترین ارزش‌های لیبرال دموکراسی است. در نهایت،هزینه‌های بلندمدت برای ارزش‌های لیبرال و تصویر دولت‌ها از خود میتواند بسیار بیشتر باشد. بالاتر از هزینه‌های کوتاه‌مدت بشردوستانه و مرتبط با جذبمهاجران و پناهندگان برای قربانیان واقعی این نوع اجبار.”