تقریباً هیچ عکسی از موریا و دیگر اردوگاه های پناهندگان در جزیره لسبوس یونان وجود ندارد زیرا به نمایندگان رسانه ها اجازه دسترسی به این اردوگاه داده نمی شود. تا ۱۱ ژانویه، یک نمایشگاه ویژه کوچک در موزه جهان قوم شناسی در وین، عکس هایی را نشان میداد که پناهندگان برای ثبت زندگی خود از اردوگاه گرفته بودند و متن های عکس ها را هم نوشتند. تونیوز اینترنشنال اکنون با گلچینی از این عکس ها موفق به کسب حقوق گزارش تصویری شده است. این تصاویر به عنوان بخشی از پروژه رسانه ای
“Now You See Me Moria”
:گرفته شده است
قتیبا که از سوریه گریخته است، درباره تصاویر خود می نویسد: «ما برای داشتن یک زندگی آزاد و شایسته به اروپا آمدیم. ما با آرزوهای بلند آمدیم اما با واقعیت مواجه شدیم و آن اين بود كه، آنها کوچک شدند. من تنها نیستم، من در کنار خانواده ام و همه کسانی هستم که فرار کرده اند تا زندگی خوبی داشتهباشند.» متأسفانه ما نميتوانیم عکسهای آنها را منتشر کنیم زیرا در حال حاضر دیگر او با آنها در تماس نیست. امیر از افغانستان فرار کرده است. همه عکسهای انتخابی ما از اوست و او درباره عکس‌هایش می‌نویسد: «اروپایی عزیز، تصور کن باید دو سال با یک خانواده پنج نفره در چادر زندگی کنی.» در این عکس‌ها وقتی باران می‌بارد، چه اتفاقی برای کمپ می‌افتد: «خانه ما آب گرفته است، میتوانید احساسات ما را تصور کنید؟»
آتش سوزی در سپتامبر ۲۰۲۰ بخشی از کمپ موریا را ویران کرد. عواقب آن نیز در برخی تصاویر ثبت شده است
امیر: «ما آدمیم، اینجا سیاه و سفید فرقی نمی کند، همه آواره یا بی خانمان هستیم. ما جنایتکار نیستیم. ما حیوان نیستیم، فقط بی خانمان هستیم. شما میتوانید با استقبال از ما به ما امید بدهید. دولت های اروپایی باید به ما فرصت بدهند.” امیر در همین حین به بوسنی رسیده است و از آنجا نمیتواند به اتحادیه اروپا برود، همانطور که هماهنگ کننده پروژه گزارش می دهد
کلام پایانی باید متعلق به قتیبه باشد: «دل ما را گرم نکرده اند، اما سرمای تنهایی خود را احساس نمی کنیم. آنها به روح ما آرام نکردند، اما نمی گذاریم آنها را خالی کنند. آنها روزهای ما را پر ازشادی نکرده اند، اما ما نه عزاداری می کنیم و نه در ترس زندگی می کنیم. هر کس ما را تقویت نکند ما را نابود نخواهد کرد.” نومی، هماهنگ کننده این پروژه، در وبسایت خود می نویسد: “بسیاری از داستان ها توسط رسانه های بین المللی انتخاب شده است که ما از آنها سپاسگزاریم. اما نمیتوانیم دراینجا متوقف شویم. ما باید نسبت به وضعیت کنونی موریا آگاهی دهیم. حقوق بشر هر روز نقض میشود، خبرنگاران و عکاسان اجازه ورود به کمپ جدید را ندارند. (…) بیایید مطمئن شویم که با ساختن داستان ها هیچ کس نمیتواند به سمت دیگری نگاه کند. پناهندگان بیشتر دیده می شود. نام امیر وقتیبه نام واقعی عکاسان نیست، آنها برای محافظت از هر دو تغییر کرده اند. تک تک عکس ها کمیویرایش شده اند تا ناشناس بودن افراد تضمین شود.
tun22010301
