کارل مای و جهان بینی او از سمیر ابراهیم

کارل مای و جهان بینی او از سمیر ابراهیم
###
افسانه های قرن نوزدهم در بسیاری از خانه های ساکنین شهر ارنستهال گفته شدند. همزمان مردم از فقر و بدبختی رنج میبرند و فرزندانشان اغلب بعد از تولد به علت فقر، بهداشت ویا سؤ تغذیه جان خود را از دست می دادند. در همین زمان کارل مای در 25 یانوار سال 1842 در ارنستهال متولد شد. خانواده او نیز مثل خانواده های همسایه و بقیه شهروندان فقیر و ناراضی بودند. این خانواده شامل والدین و 14 کودک بودند که 9 نفر آنها خیلی زود فوت کردند. خوشبختانه کارل جان سالم بدر برد. مادر بزرگ او در شب های عید برایش افسانه تعریف میکرد و او مشتاقانه به آنچه مادربزرگ برایش میخواند گوش میداد. کارل بزرگ شد، مرد جوان شد و فرصتی برای تحصل بدست آورد. بعد از آن مجوز تدریس بدست آورد.
اما در حرفه کاری خود نمی توانست کار کند به همین خاطر نمی توانست زندگی کند. به این دلیل پالتو پوست را به سرقت برد تا معیشت زندگی خود را تأمین کند. پلیس به دنبال او و عکس های او در همه جا پخش شد. پس از دست گیری او گفت که من کارل مای نیستم. نام من آالبین وادن باخ است. من از جزیره مارتینیک آمده ام و پاسپورت خود را گم کرده ام. پس از چندین هفته بررسی اطلاعات مطمئن شدند که او همان کارل مای است. او چندین بار برای مدت طولانی تقریباً هشت سال برای چندین درزدی زندانی شده است. او کتاب های زیای در زندان نوشته و پس از آزادی در سال 1874 بخود لقب دکتر کارل مای را داد و به مردم گفت که به او دکترای افتخاری از پوهنتون شیکاگو آمریکا اهدا شده است. به همین ترتیب او بروی کتاب نوشت، نوشته ای از دکتر کارل مای “دخترکی از ایمیو” در حالی که نویسنده اصلی این کتاب فریدریچ گرشنکر است. در سن 32 سالگی او داستان و ماجراجویی واقعی خود را نوشت و ادعا کرد که این ماجرا ها و سفر ها را خودش تجربه کرده است. او تا آن زمان تمام عمر خود را در زادگاه خود گذرانده بود و هرگز به کشور ها و مکان هایی که او تعریف کرده سفر نکرده.
او همچنان افرادی که در آنجا زندگی می کنند را با ویژه گی های کاذب توصیف کرده و هرگز آنها را ندیده. کتاب های او رفته رفته مشهور شدند و معروف ترین آثار او داستان شرقی “از طریق بیابان” از بغداد به طرف استانبول و داستان وینتو هند است. این داستان ها برای آلمانی ها پنجره ای به خاورميانه و سرخپوستان آمریکای شمالی بود. کتاب های او الهام بخش بسیاری از نسل های پی در پی بود و تأثیر زیادی بر دل و ذهن خوانندگان خود داشت. کار او شامل به 70 کتاب است که 200 نسخه در سراسر جهان فروخته می شود. آنها به بیش از 33 زبان ترجمه شده و در سینماها بصورت فیلم و سریال ها و تئاتر های کمدی به نمایش در آمده اند. آثار او ثروت فراوانی را به ارمغان آورد به طوری که او میتوانست یک خانه بزرگ در شهر رادبول در زاکسن بخرد. در سال 1900 کارل توانست برای اولین بار جهان را سفر کند. او بسیاری از شهرها به ویژه شرق زمین را بازدید کرد که در کتاب هایش بدون هیچ کدام پیشینه ای از آنجا توصیف کرده بود. سفر او بیش از یکسال دوام کرد.
طوری که خانم او که در این سفر با وی همراه بوده توضیح می دهد که وی در سوماترا دو اختلال عصبی داشته و به همین دلیل تقریبأ در یک کلینیک روان درمانی بستری شده. در ختم این سفر مای زندگی نامه خود را با خاطرات مثبت آن به خلاصه در آورده. در مارچ 1912 کارل مای به وین به دعوت انجمن علمی ادبیات و موسیقی برای سخنرانی برای صلح جویی تحت عنوان “ظهور قلمرو مردم شریف” سفر می کند. تا آن زمان مای نماینده صلح جویی بود. وی یک هفته بعد از سفر اش به وین در تاریخ 30 مارچ 1912 در سن 70 سالگی در گذشت. نام کارل مای به عنوان یکی از نویسندگان مترجم آلمانی در تاریخ ادبیات ثبت شد.