ممنوعیت جابجایی پناهندگان شناخته شده بیشتر از اینکه فایده داشته باشد، ضرر داشته. این نتیجه مطالعه ای است که توسط موسسه تحقیقات اقتصادی آلمان
(DIW)
به همراه سایر دانشمندان ارائه شده است. بر این اساس، شرط اقامت فرصت های شغلی پناهندگان را کاهش می دهد و بر مقامات فشار وارد می کند. شرایط اقامت در بسیاری از ایالت های فدرال از سال ۲۰۱۶ برقرار شده است. در بادن-وورتمبرگ، حتی پناهندگان به رسمیت شناخته شده فقط در موارد استثنایی مجاز به تغییر محل زندگی خود هستند – برای مثال اگر آنها یا همسرشان در جای دیگری کار میکنند یا خودشان در حال تحصیل هستند. این مقررات برای جلوگیری از نقل مکان افراد دارای حق پناهندگی به چند محله بسیار محبوب و تحت فشار قرار گرفتن آنها توسط هزینه های مراقبت و تقاضای مسکن ارائه شد
DIW
می گوید: “تلاش اداری زیاد است و اثر کنترل محدود است.” بر اساس مقررات جدید، ۳۰ درصد از پناهجویان به جای ۴۲ درصد قبلی، در سه سال اول پس از تکمیل روند پناهندگی خود نقل مکان کردند. ۵ درصد به شهرداری‌هایی با تقاضای بالا نقل مکان کردند – قبلاً ۱۲ مورد بود. مارکو اشمانت، یکی از نویسندگان مطالعه. مقامات مهاجرت نیز به دلیل تلاش زیاد اداری از کار زیاد شکایت دارند. بنابراین، نویسندگان پیشنهاد میکنند که این مقررات تغییر کند تا شهرها و شهرداری‌ها با هجوم ویژه افراد دارای حق پناهندگی، ممنوعیت‌های مهاجرتی را اعمال کنند. این در حال حاضر ممکن است، اما به ندرت استفاده میشود. تقاضای بزرگ در فورتزهایم. مجله
“Der Spiegel”
نقشه ای از داده ها ایجاد کرده است که نحوه توزیع ورود و خروج را نشان می دهد. در بادن-وورتمبرگ، تنها فورتزهایم دارای هجوم بالاتر از میانگین افراد مستحق پناهندگی است. در هایلبرون نیز مهاجرت غالب است. از سوی دیگر،
Waldshut،Ravensburg
و همچنین مناطق
Main-Tauber
و
Hohenlohe
خروجی‌های بیشتری نسبت به جریان ورودی ثبت میکنند. در سراسر کشور، بخش‌هایی از منطقه روهر و همچنین هانوفر و کاسل مکان‌های محبوبی برای زندگی هستند. به استثنای چند مورد، خروج در ایالت های فدرال شرقی غالب است.
tun24051405
Tübingen: Anschlussunterbringung im Horemer. Foto: tünews INTERNATIONAL / Mostafa Elyasian.
000949
