اتحادیه های کارگری انجمن هایی هستند که منافع کارکنان را نمایندگی می کنند. آنها به بخشها تقسیم می شوند و با نمایندگان انجمن های کارفرمایان در مورد قراردادهای جمعی مذاکره می کنند. در دعوای چانه زنی دسته جمعی نیز پس از رای گیری در بین اعضا، رای اعتصاب، مجاز به اعتصاب هستند. هر کارمند مجاز است به عضویت یک اتحادیه درآید
در آلمان هشت اتحادیه کارگری با حدود ۵،۶ میلیون عضو وجود دارد که در سازمان چتر کنفدراسیون اتحادیه کارگری آلمان
(DGB)
گرد هم آمده اند
IG Bauen-Agrar-Umwelt (IG BAU)، معدن
IG
مواد شیمیایی، انرژی
(IG). BCE)
اتحادیه راه‌آهن و حمل‌ونقل
(EVG)
اتحادیه آموزش و علم
(GEW)
اتحادیه
IG Metall
غذا، لذت و رستوران‌ها
(NGG)
اتحادیه پلیس
(GdP)
اتحادیه خدمات متحد
(ver.di)
همچنین اتحادیه های به اصطلاح بخشی وجود دارد – برای مثال اتحادیه های کنترل کننده ترافیک هوایی یا پزشکان
GDL، اتحادیه لوکوموتیو رانان آلمانی، که اخیراً مسئول بسیاری از اعتصابات راه آهن بود، به حرفه های دیگر نیز باز شده است. در
DGB
سازماندهی نشده است، بلکه در انجمن خدمات دولتی آلمان سازماندهی شده است. حق تشکیل اتحادیه های صنفی در ماده ۹ قانون اساسی تضمین شده است. آنها به هیچ سازمان دیگری مرتبط نیستند: “یک اتحادیه از نظر مالی، پرسنلی و سازمانی مستقل از اشخاص ثالث – یعنی دولت، احزاب، کلیساها – و از طرف مقابل در شرکت و در مذاکرات جمعی – یعنی کارفرما است.”
DGB
هدف اتحادیه ارتقای شرایط کار است
اتحادیه های کارگری چندین وظیفه دارند: آنها علاوه بر مذاکره در قراردادهای دسته جمعی برای حقوق بیشتر، اوقات فراغت یا شرایط کاری بهتر، از اعضای خود در مسائل خاص حمایت می کنند، مثلاً با ارائه مشاوره حقوقی. برای این کار باید سهمی بپردازند که برای کارمندان معمولا یک درصد درآمد ناخالص آنهاست. در صورت اعتصاب، اعضا از صندوق به اصطلاح اعتصاب پول دریافت می کنند. اتحادیه ها همچنین در بسیاری از زمینه ها به اعضای خود تخفیف می دهند
https://www.dgb.de/service/mitglied-werden/++co++619286d6-3d78-11e8-849e-52540088cada
tun24013102
Gewerkschaften und Arbeitnehmer Streiken für bessere Löhne. Foto: tünews INTERNATIONAL / Mostafa Elyasian.
001961
