نوشته ولفگانگ سانوالد
جنگ در اوکراین از سال ۲۰۱۴ در جریان است. در پایان فوریه ۲۰۲۰ روسیه با حمله ای گسترده به این جنگ دامن زد. چند صد هزار نفر از آنجا فرار می کنند، عمدتاً به سمت اتحادیه اروپا(EU)
بسیاری از همکارانی که خود از سال ۲۰۱۵ از سوریه و افغانستان و از جمله جاهای دیگر به آلمان گریخته اند، در هیئت تحریریه تونیوزاینترنشنال کار می کنند. اطلاعات مربوط به جنگ در اوکراین برآنها تأثیر خاصی می گذارد. و این اطلاعات نه تنها از طریق برنامه های تلویزیونی، بلکه ۲۴ ساعته از طریق رسانه های اجتماعی به آنها سرازیر می شود. بیش از همه، تصاویر و صداها خاطرات و تجربیاتشان را در آنها و فرزندانشان بیدار می کنند. “همه آن ،تصاویر هواپیماهایی که بمب میاندازند و بچه ها فریاد می زنند.” عمیقاً تکان دهنده است. تخریب شهرها توسط بمب‌ها، خاطرات یکی از همکاران تونیوز را از دمشق زنده میکند که بمبی به گاراژ آنها برخورد کرد و ماشین منفجر شد. فکر دیگری از انفجار بمب در خانه آنها این بود که شوهر آنها به شدت مجروح شد . هم او و هم بچه ها الان هر دو این صحنه را در ذهن دارند. با اینکه بچه هایشان را از تماشای این جور فیلم‌ها منع میکند اما آنقدر شنیدند که می‌پرسند: “آیا جنگی که ما از آن فرار کردیم، دوباره می‌آید جای ما الان آنجا زندگی می کنیم؟” دانش آموزی که در سوریه به دنیا آمده بود از ترس و وحشت جنگ دیگر نميخواست به مدرسه برود. دیگری از مادرش پرسید که آنها اینجا هستند و کمک می کند: “در سوریه ما خانواده و پدربزرگ و مادربزرگ داشتیم، اینجا ما تنهایم وقتی جنگ فرا رسید کجا برویم؟” او بر روی نقشه به دنبال جزیره ایدور افتاده برای فرار خود و مادرش بود.
همان زمان، با صدها هزار نفری که اکنون از اوکراین آمده‌اند، بسیاری از پناهندگان سابق احساس همدردی می‌کنند، “من واقعا متاسفم زیرا ميدانم چقدر بد است که کشورت را از دست بدهی و مجبورشوی در جای دیگری زندگی کنی.” یا، “این خیلی سخت است که بعد از پرواز همه چیز را از نو شروع کنم.» یکی از اعضای تیم تحریریه از افغانستان، در میان این چیزهای، به حدود ۲۰۰۰۰ پناهنده از افغانستان فکر می کند که حدود ۲۰ سال است در اوکراین زندگی می کنند و در آن ساکن شده اند: آیا الان باید دوباره فرار کنند؟» کل تیم تحریریه در برابر دولت ها و سیاستمداران فردی که خشونت را بر دیگران، به ویژه ایالت های کوچکتر تحمیل می کنند، احساس ناتوانی دارند. تصور کنید چقدر برای مردم سوریه بد بود که پوتین آنجا را بمباران کرد و کسی جلوی او را نگرفت! همکاران تونیوز که در آلمان بزرگ شده‌اند، تجربیات شخصی مشابهی در زمان جنگ ندارند. بسیاری از آنها تحت نشانه “جنگ سرد” و همچنین جنبش صلح و خلع سلاح نظامی در اروپا بزرگ شدند. درآن زمان، اتحاد جماهیر شوروی با متحدانش در پیمان ورشو و ایالات متحده آمریکا با متحدانش در ناتو حتی تانک‌ها و هواپیماهای بیشتری داشتند و همچنین موشک‌های هسته‌ای بیشتری نسبت به امروز داشتند. آلمان به جمهوری فدرال اف آر گ که بخشی از ناتو بود و جمهوری دموکراتیک آلمان گ د آر که بخشی از پیمان ورشو بود تقسیم شد. نسل‌ها در آلمان بزرگ شدند و آگاه بودند که جنگ هسته‌ای قریب‌الوقوع است و ميتوان آن را عمدتاً در اروپای مرکزی به راه انداخت. امروزه مشخص شده است که اتحاد نظامی غربی ناتو قصد داشت در صورت حمله گسترده توسط پیمان ورشو، بسیاری از سلاح های هسته ای را در قلمرو جمهوری فدرال منفجر کند. جنبش صلح و خلع سلاح نظامی تا حدودی این ترس از جنگ را از بین برد. و حالا؟ آیا یک دولت نباید از نظرنظامی قوی باشد تا بتواند از خود و مردم آن محافظت کند؟ در کنار تصاویر جنگ، تصاویر پناهجویان در حالورود به آلمان است. آنها مشابه تصاویر سال ۲۰۱۵ هستند. پس از اینکه دولت آلمان گفت “ما ميتوانیم این کار را انجام دهیم” و اجازه ورود بیش از یک میلیون پناهنده به کشور را داد، جامعه تا حد زیادی در همبستگی عملکرد. در آن زمان، جامعه آلمان و اروپا یاد گرفتند که خود را در خود جای دهند. و از بسیاری از پناهندگان مراقبت می کند و به ادغام آنها کمک می کند. این ساختارهای کمکی، از پناهگاه های اضطراری گرفته تا مراقبت از پناهندگان، وجود دارد و ميتوان دوباره از آنها استفاده کرد. تجربیاتی در مورد ادغام پناهندگان وجود دارد که امید می دهد. تونیوز اینترنشنال خود به عنوان ساختار کمکی تشکیل شده است، پناهندگان باید بدانند که ما از او، آن زمان در سال ۲۰۱۵ تحقیق کرده و روزانه اخبار را منتشر میکنیم و نه فقط به آلمانی، بلکه به زبان کشورهای مبدا. در صورت نیاز، ميتوانیم یک کانال صوتی به زبان اوکراینی نیز راه اندازی کنیم.
tun22030107
Solidaritätsbekundungen mit den Menschen in der Ukraine an der Stiftskirche in Tübingen. Foto: tünews INTERNATIONAL / Wolfgang Sannwald.
